000			02179nam a2200373 i 4500
500			_aHERBARIO BASEADO NA OBRA DE ROSALÍA DE CASTRO
600			_aCastro, Rosalií¡a De
600			_aCastro, Rosalií¡a De _xCrítica e interpretación
650			_aPoesía galega _y19º século
650			_aPoesía gallega _y19º siglo
650			_aBotánica
650			_aBotánica
650			_aPlantas _xEn la literatura
650			_aPlantas _xNa literatura
700			_aFraga Vila, MariÌa Isabel
700			_aFraga Vila, Miguel
700			_aLoÌpez SaÌndez, MariÌa
997	0	0	_e3 _dValidado
007			ta
008			221117s2022 sp a f 001 0|glg d
017			_aC 397-2022
020			_a9788487668548
080			_a821.134.4-1:581.145.1
080			_a58
100	1		_aLópez Sández, María _eaut _914570
245	1	3	_aO herbario de Rosalía _b: Nasín cando as prantas nasen _c/ María López-Sandez
250			_a1ª ed.
260			_aA Matanza, Padrón _b: Fundación Rosalía de Castro _c, 2022
300			_a207 p. _b: fot. cor _c; 22 cm.
520	3		_aRosalía de Castro converteuse nunha das grandes cantoras da nosa paisaxe. A súa obra mestura, de xeito maxistral, tres ingredientes (as xentes, a natureza e o idioma), combinados a través dun tratamento que, sen renunciar á orixinalidade, entronca cos profundos cambios culturais que no século XIX reconfiguraron a relación do ser humano co medio. Os seus versos, en perpetuo diálogo cos elementos máis humildes, renden tributo á rosa e elevan o carballo ao papel de símbolo sagrado. Os toxos, as silveiras, as flores ventureiras, as herbas do camposanto e os valados e hortalizas como a verza e cereais coma o trigo son protagonistas do seu proceso de creación. A evanescencia da rosa, a permanencia da árbore, o existencial, o amoroso e o colectivo fúndense na paisaxe que transita nas súas páxinas e que hoxe, desde os eidos floridos que ela cantou, evoca en nós ecos dos seus versos
521			_aESO34 _aBAC
856			_uhttps://rosalia.gal/que-facemos/publicacions/o-herbario-de-rosalia/